het museum

Het museum is weer open voor het publiek!

Met zijn nieuwe look en nieuwe scenografie gaat het museum mee met zijn tijd, met een toekomstige meertalige mobiele applicatie om je bezoek te begeleiden. Deze zomer zijn er vier themarondleidingen om alles te weten te komen over de Ducasse d’Ath, van de oorsprong tot nu. De kers op de taart is de onthulling van de kunstcollecties van Ath aan het begin van elke reusachtige tentoonstelling. In de komende maanden wordt een aangrenzende brasserie geopend waar lokale producten worden geserveerd.

In 1995 kocht de Stad Ath dit herenhuis en begon met een grote restauratie dankzij Europese Doelstelling 1-financiering en de steun van het Commissariat général de Tourisme wallon. Het idee was om een museum op te richten gewijd aan het fenomeen van de reuzen, die erg populair zijn in België, Frankrijk, Spanje, enz.

In 2000 opende het Reuzenhuis zijn deuren voor het publiek.

In 2011 werden verschillende voorwerpen geklasseerd door de Fédération Wallonie-Bruxlles, waaronder de hoofden van de reuzen uit de Ducasse d’Ath.

In 2022 werd het museum gesloten voor renovatie voordat het in 2024 opnieuw zijn deuren opende met een nieuwe museografie en een breder thema: waaronder de geschiedenis van de stad en het lokale erfgoed dat nauw verbonden is met de Ducasse d’Ath en de reuzen in het Ruezenhuis.

100

reuzen uitgenodigd

HET KASTEEL VAN CAMBIER

De familie Cambier en de houtindustrie

In 1880 ontwikkelen de broers Cambier het bedrijf dat door hun vader Emmanuel is gesticht. Het kleine meubelmaker atelier van weleer wordt een moderne fabriek, die in 1888 350 arbeiders tewerkstelt en in 1896 532. Deze groei is te danken aan de serieproductie van de houten stoel met een gebogen rugleuning, ondertussen een ware klassieker.

Het economisch en financieel succes van de meubelfabrikanten, brengt Léon Cambier ertoe om een politiek mandaat op te nemen. Hij is gedeputeerde van het arrondissement Ath van 1894 tot 1898 en van 1900 tot 1904. Hij doet ook meermaals een greep naar de burgemeesterssjerp.

De twee broers blijven samen aan de slag tot ze in 1898 hun eigendommen verdelen. Léon behoudt het herenhuis in de rue de Pintamont, waar hij rond 1909 met grote werken start. Hij bouwt het huis uit met een noordelijke vleugel, langs de ruelle Rigault. Deze Italiaanse villa, met een decor van faïences in de gevel, krijgt ook de stempel van de stijl van 1900, onder meer in de vorm van deuren en ramen.
De grote uitbouw aan de achtergevel is een mooi voorbeeld van de architectuur van die periode. Het nieuwe gebouw wordt bekroond met een terras met balustrades. Aan de voorkant is de balustrade bekleed met klassiek geïnspireerde cherubijnen. De achterzijde is versierd met borstbeelden van personages uit de Griekse mythologie. De balustrades, cherubijnen en bustes zijn gegoten in een cement dat wit marmer imiteert.

Achter de Italiaanse villa ligt een serre, die opgetrokken is volgens de mode van die tijd. In beton gegoten rotsen vormen het decor, verrijkt met waterpartijen en een kunstmatige waterval. De serre loopt door in de oranjerie, die in de stijl van de jaren 1900 werd gebouwd in de voormalige kapel van het college van Liessies. Binnen in de Italiaanse villa is het houten decor duidelijk op de renaissance geïnspireerd en bedoeld om te dienen als uithangbord voor het bedrijf, net zoals het Louis XV-salon in de oorspronkelijke woning.
Aan de achterzijde werd het park waarschijnlijk in dezelfde periode heringericht door Léon Cambier, met de aanleg van een grote centrale vijver en de aanplant van bomen (waaronder een opmerkelijke rode beuk).